Aκούμε δυνατά...!!!
X-RADIO - www.xradio.eu ROCK MACHINE - www.rockmachine.gr DGT ROCK - www.dgtrockfm.tk

Διαβάζουμε-Ακούμε-Παρακολουθούμε-Στηρίζουμε τις ανεξάρτητες φωνές:
Democracy Now! - www.democracynow.org ΕΡΤ - www.ertopen.com INFOWAR - www.info-war.gr



Πέμπτη, Μαρτίου 27, 2008

Το Καταραμένο Παιχνίδι Της 123ης Σελίδας...

Η φίλη μου η Εύα μού ζήτησε να συνεχίσω το γνωστό παιχνίδι της 123ης σελίδας. Με τους εξής κανόνες:

«1. Επέλεξε το πιο κοντινό σου βιβλίο. (από πλευράς απόστασης)
2. Άνοιξε το στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο τελειώνει νωρίτερα, πήγαινε απλά στην κοντινότερη προς αυτή σελίδα).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.»


Έτσι, ε; Καλά Ευάκι… θα τα πούμε…!!!

«Μικρά κεφάλια με πόδια πουλιών, ζώα με ανθρώπινα χέρια στη ράχη, μαλλιαρά κεφάλια απ’ όπου ξεπετιούνταν πόδια, δράκοντες με ρίγες ζέβρας, τετράποδα με λαιμό φιδιού, που στρέφονταν σε μύριους άλυτους κόμπους, πίθηκοι με κέρατα δορκάδας, σειρήνες με μορφή πτηνού και φτερά μεμβράνης στις πλάτες τους, άνθρωποι δίχως χέρια, με άλλα κορμιά να ξεφυτρώνουν από τη ράχη τους σαν καμπούρες, και μορφές με στόματα οδοντωτά, στην κοιλιά τους, άνθρωποι με κεφάλι αλόγου και άλογα με ανθρώπινα πόδια, ψάρια με φτερά πουλιού και πουλιά με ουρά ψαριού, τέρατα με ένα σώμα και δύο κεφάλια ή ένα κεφάλι σε δύο κορμιά, αγελάδες με ουρά πετεινού και φτερά πεταλούδας, γυναίκες με κεφάλι όλο λέπια, σαν τη ράχη του ψαριού, δικέφαλες χίμαιρες σε σύμπλεγμα με αετομάχους που είχαν κεφάλι σαύρας, κένταυροι, δράκοντες, ελέφαντες, μαντίκορες, πολύποδες ξαπλωμένοι στα κλαδιά δέντρων, γρύπες που από την ουρά τους έβγαιναν τοξότες με πολεμική εξάρτυση, διαβολικά πλάσματα με ατελείωτο λαιμό, σειρές ανθρωπόμορφων ζώων ενώνονταν με σειρές ζωόμορφων νάνων, κάποτε στην ίδια σελίδα έβλεπες ν’ απεικονίζεται σε αγροτικές σκηνές όλη η ζωή των κάμπων με τόσο εντυπωσιακή ζωηρότητα, που θα ‘λεγες ότι οι μορφές ήταν ζωντανές: ζευγάδες, μαζώχτρες καρπών, θεριστάδες, υφάντρες, σπορείς δίπλα σε αλεπούδες, και νυφίτσες αρματωμένες με βαλλίστρες που σκαρφάλωναν στα τείχη μιας πόλης με υπερασπιστές πιθήκους. Εδώ το αρχικό γράμμα διπλωνότανε σε L, και στο κατώτερο τμήμα του γεννούσε έναν δράκοντα, εκεί ένα μεγάλο V, που ξεκινούσε τη λέξη «verba», έφτιαχνε, σαν φυσική προέκταση του σώματός του, ένα ερπετό με χίλια φιδογυρίσματα, που με τη σειρά του γεννούσε άλλα ερπετά σαν φύλλα και κορύμβους.
Δίπλα στο Ψαλτήριο υπήρχε, προφανώς μόλις τελειωμένο, ένα θαυμάσιο βιβλίων Ωρών, απίστευτα μικρών διαστάσεων, τόσο που να μπορείς να το κρατήσεις στην παλάμη του χεριού σου.»


Από «Το Όνομα Του Ρόδου» του Ουμπέρτο Έκο, σε μετάφραση Έφης Καλλιφατίδη, διόρθωση Παναγιώτη Κερασίδη και εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα».

Και τώρα αρχίζει το θάψιμο!!!

1ον: Ήθελα να ‘ξερα ποιανού ήταν αυτή η ιδέα με το συγκεκριμένο «παιχνίδι», γιατί άλλοι είναι τυχεροί και ξεμπερδεύουν με τρεις γραμμές κι άλλοι γράφουν όλες αυτές τις παρλαπίπες μιας σελίδας.
2ον: Χάθηκε να μού ζητήσετε τις τρεις προηγούμενες περιόδους, που ήταν κατά πολύ μικρότερες;
3ον: Μην ζητάτε τέτοιου είδους χάρες από τους άλλους! Ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να σας ζητήσουν για «ανταπόδοση»! (ΧΕ!ΧΕ!ΧΕ!)

Και τώρα σοβαρά!
Πρώτα είχα δει την ταινία μια καλοκαιρινή ζεστή αυγουστιάτικη βραδιά, όταν ο ΑΝΤΕΝΝΑ συνήθιζε να ρίχνει και καμιά καλή ταινία πού και πού. Η ταινία έχει γρήγορη πλοκή, χωρίς να κάνει την οποιαδήποτε «κοιλιά» και η ιστορία εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς, κρατώντας το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τελευταίο λεπτό. Είναι και πολύ καλό το καστ, με Σον Κόνερι και Κρίστιαν Σλέιτερ στους δύο βασικούς ρόλους.

Πολύ καλό και το βιβλίο, αλλά θα ήταν ακόμη καλύτερο αν ο Έκο απέφευγε τις ιδιαίτερα κουραστικές, μακροσκελείς περιγραφές του. Προσωπικά θεωρώ ότι μοναδικός σκοπός των μακροσκελών περιγραφών σε ένα βιβλίο, είναι η όσο το δυνατόν περισσότερη συμπλήρωση-γράψιμο σελίδων, ώστε να δικαιολογείται η τιμή του βιβλίου, και από τέτοιου είδους αντιμετώπιση δεν έχει ανάγκη ούτε ο Έκο, ούτε η ιστορία του συγκεκριμένου βιβλίου. Το παραπάνω κομμάτι ήταν από την περιγραφή των μικρογραφιών στα βιβλία της Μονής. Ακόμα πιο κουραστικές περιγραφές είναι στο σημείο όπου ο νεαρός μοναχός Άντσο μπαίνει για πρώτη φορά στην εκκλησία της μονής και γοητεύεται από τις παραστάσεις της εισόδου της μονής. Εκεί όπου αναγνώστης του βιβλίου βρίσκεται μεταξύ νύστας και ξυραφιού!

Και τι θες να κάνω τώρα; Να τιμωρήσω κι εγώ άλλους 5 ανθρώπους;
Ε, λοιπόν ζητάω από τους Umberto Eco, Sean Connery, Christian Slater, τον Καραμανλή και ιδιαίτερα τον Αλογοσκούφη, να κάνουν το ίδιο. Για τους δύο τελευταίους είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται ποτέ να απαντήσουν!

Ετικέτες , ,

Κυριακή, Μαρτίου 09, 2008

ΕΝΩΣΙΣ BLOGGER ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ




Το παραπάνω μπανεράκι το "ψάρεψα" από το άκρως πετυχημένο δημοσίευμα του "Είμαι Blogger" και κατουρήθηκα στα γέλια! Να 'ναι καλά τα παιδιά! Βρήκα κι εγώ τη συμπάθειά μου και την ανάρτησα! ΧΕΧΕ!
Δυστυχώς δεν μπορώ να γίνω μέλος του Ε.Β.Η.Ι. γιατί το blog μου δεν είναι ημερήσιο, αλλά όποτε έχω χρόνο!