Aκούμε δυνατά...!!!
X-RADIO - www.xradio.eu ROCK MACHINE - www.rockmachine.gr DGT ROCK - www.dgtrockfm.tk

Διαβάζουμε-Ακούμε-Παρακολουθούμε-Στηρίζουμε τις ανεξάρτητες φωνές:
Democracy Now! - www.democracynow.org ΕΡΤ - www.ertopen.com INFOWAR - www.info-war.gr



Τρίτη, Μαρτίου 29, 2011

Όταν Τις Τύψεις Και Τις Ενοχές Διαδέχεται Μία Απέραντη Ντροπή!

Λυπάμαι και Ντρέπομαι όταν στη μαυροφορεμένη γυναίκα που πενθεί μέσα στο κρύο και τη βροχή μετακινείτε χωρίς λόγο τα σταθμευμένα φορτηγά σας, γιατί σας ενοχλεί το νάιλον που ακούμπησε πρόχειρα για να προστατευθεί από τη βροχή...

Λυπάμαι και Ντρέπομαι όταν βγαίνετε και κάνετε τσαμπουκά στους υπαλλήλους του δήμου που προσπαθούν να κατασκευάσουν ένα μνημείο για τα παιδιά που χάθηκαν για να έχετε ασφαλή τον κώλο σας...! Μη και σας καταπατήσουν δυο μέτρα από το παντελώς άχρηστο πεζοδρόμιο.

Αλήθεια, όταν κοιτάτε τα μάτια τους στις φωτογραφίες τους, τί σκέφτεστε; Τί νιώθετε; Αισθάνεστε τίποτα;

Λυπάμαι και Ντρέπομαι...!

Λυπάμαι και Ντρέπομαι...!

Αλλά τί μπορεί να περιμένει κανείς από μίζερους ανθρώπους που αδυνατούν ακόμη και να αξιολογήσουν τους ανθρώπους που έχουν στη δούλεψή τους και τους μετατρέπουν από πλήρους απασχόλησης σε τετράωρης απασχόλησης αδίκως και αδικαιολογήτως, με τη γελοία δικαιολογία της έλλειψης δουλειάς! Χώνοντας παράλληλα άλλους υπαλλήλους στο συγκεκριμένο πόστο. Έλλειψη δουλειάς, ή απλώς μείωση κερδών;

Ανθρώπους που σαν σκυλιά ρίχνονται στη δουλειά ξεχνώντας τα προσωπικά τους προβλήματα, βάζοντας τα σε δεύτερη μοίρα και θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητα την όσο το δυνατόν πιο πλήρη και άμεση ικανοποίηση των αναγκών της εταιρείας, ενώ παράλληλα αφήνετε κάθε ανίκανο γκαούτσαλο “δημόσιο υπάλληλο” που έχετε “υιοθετήσει”, να κόβουν βόλτες ως άλλα μεγαλοστελέχη, των οποίων η προσφορά είναι εμφανώς αμφίβολη!

Όταν αδυνατείς να αξιολογήσεις τους “εχθρούς” από τους “φίλους”, τότε μην περιμένεις σε ένα “πόλεμο”, όταν θα έχεις ανάγκη, να σου σταθεί κανείς δίπλα σου! Αλλά ξέχασα! Όλους τους βλέπετε “εχθρούς”, απατεώνες και κλέφτες!

Ξέρω ότι με διαβάζετε! Δεν περιμένω να με καταλάβετε! Πάντα χεσμένο με είχατε! Καταλαβαίνω ότι μπορεί να έρθει η σειρά μου. Δεν με απασχολεί! Δεν μου καίγεται καρφάκι! Δεν με φοβίζει να ξεκινήσω για άλλη μια φορά από την αρχή. Αλλά μην μου πείτε ποτέ ότι σας εξέθεσα και σας ντρόπιασα μέσα από το BLOODY ROSE, γιατί πλέον κι εσείς με κάνετε να ντρέπομαι να λέω που εργάζομαι.

Ίσως ήρθε η ώρα να “πηδήξουμε” από ένα “τραίνο” που οδεύει προς μία “γκρεμισμένη γέφυρα”!
Ίσως ήρθε η ώρα το “ζευγάρι” που από καιρό βρίσκεται σε “αναγκαστική συμβίωση”, να πάρει επιτέλους “διαζύγιο”!

Ίσως να ήρθε η ώρα να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε και να “σκοτώσουμε” επιτέλους τον Εμπενέζερ Σκρουτζ που κρύβουμε μέσα μας, προσπαθώντας να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, ή μάλλον καλύτερα απλώς να γίνουμε άνθρωποι!
Γιατί ναι, είναι αλήθεια! Όλοι μας δυο μέτρα γης παίρνουμε στο τέλος και τίποτα άλλο!
Και μάλιστα δεν τα παίρνουμε εμείς, αλλά μας παίρνουν αυτά!

Ετικέτες , ,

Δευτέρα, Μαρτίου 21, 2011

Οι “Άσχημες” Του Καθενός Περνάνε Λιγότερο Δύσκολα Όταν Είμαστε Ο Ένας Δίπλα Στον Άλλο

Το αποψινό άρθρο μου δεν χρειάζεται πολλά λόγια. Δεν έχει ανάγκη από φαμφάρες, θεωρίες, ιδεολογίες, ή θρησκειολογίες. Τα συχαίνομαι τα λόγια! Πάντα τα συχαινόμουν! Προτιμώ τις πράξεις. Άσε που φοβάμαι ότι όσο πιο πολλά γράφεις, τόσο περισσότερο κινδυνεύεις να παρεξηγηθείς.

Το μόνο που έχω να πω, εκτός από το να σας προτρέψω να ρίξετε μια ματιά στον παρακάτω σύνδεσμο, να αναλογιστείτε και να πράξετε αναλόγως, είναι ότι παρόλο που οι εποχές είναι δύσκολες, οι καιροί είναι ζόρικοι -το ζούμε καθημερινά, το ξέρουμε-, όμως οι “άσχημες” του καθενός περνάνε λιγότερο δύσκολα όταν είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο.
Απλά, διακριτικά, αθόρυβα, ανώδυνα, χωρίς δημοσιοσχετίστικες τυμπανοκρουσίες.


www.sefeaa.gr/deltia-typou/D-T-2011/d-t-3-2011-sefeaa.pdf
www.sefeaa.gr

Καληνύχτα! Καλό ξημέρωμα!

Ετικέτες , ,

Παρασκευή, Μαρτίου 11, 2011

Φτηνές Πολιτικές Ψυχές, Έτοιμες Να “Συνταξιοδοτηθούν” Μια Για Πάντα!

Σύμφωνα με το real.gr:
“Την οικονομική στήριξη των οικογενειών των δύο ειδικών φρουρών της ομάδας ΔΙΑΣ που δολοφονήθηκαν την 1η Μαρτίου αποφάσισε η Βουλή.

Μετά από πρόταση του Φίλιππου Πετσάλνικου, η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε να ενισχύσει με το ποσό των 20.000 ευρώ εφάπαξ τις δύο οικογένειες των Ιωάννη Ευαγγελινέλη και Γιώργου Σκυλογιάννη οι οποίοι "δολοφονήθηκαν από αδίστακτους εγκληματίες θυσιάζοντας τη ζωή τους για την ασφάλεια και την προστασία των πολιτών".”

Αναρωτιέμαι, χωρίς να θέλω καθόλου να κάνω φτηνή αντιπολίτευση και μάλιστα στο θάνατο δύο νέων ανθρώπων, στους οποίους προσωπικά αισθάνομαι απόλυτα υποχρεωμένος, αλλά κύριοι βολευτές τόσο κοστολογείτε τις ζωές δύο νέων ανθρώπων;
20.000 Ευρώ! Και μάλιστα εφάπαξ;! Δηλαδή περίπου ας πούμε σαν να τους δίνετε μία σύνταξη 1.000 ευρώ για 1,5 χρόνο περίπου! Και μετά; Τί; Τίποτα; 20.000 ευρώ κι έξω απ' την πόρτα!
Κύριοι, δεν μιλάμε για ελεημοσύνη, αλλά για αξιοπρέπεια!

Σίγουρα οι άνθρωποι που έφυγαν δεν γυρίζουν πίσω, όμως δεν μπορείς να στέλνεις στο θάνατο νέους ανθρώπους να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν με “σφεντόνες” αδίστακτους και σχιζοφρενής αρχιμαφιόζους και τρομοκράτες και μετά να κάνεις το κορόιδο και να μην προσπαθείς να αποκαταστήσεις οικονομικά τουλάχιστον τις οικογένειές τους!
Όχι ότι παρέχοντάς τους μία αξιοπρεπή σύνταξη, θα τους λύσεις όλα τους τα προβλήματα. Τουλάχιστον όμως θα βοηθήσεις να είσαι πάντα εκεί, δίπλα τους, όπως σίγουρα θα έκαναν τα παιδιά τους, εάν εξακολουθούσαν να ζούσαν.

Κι αναρωτιέμαι αθεόφοβοι, γι' αυτό σπεύσατε να αποκλείσετε την τρομοκρατική ενέργεια;
Δεν ξέρω! Δεν έχω στοιχεία για τίποτα! Δεν είμαι ούτε αστυνομικός, ούτε καν ρεπόρτερ να ερευνώ! Πολύ περισσότερο δεν θα γούσταρα να αναστατώσω τις οικογένειές τους αφήνοντας να εννοηθεί το οποιοδήποτε υπονοούμενο! Θεέ μου, μακριά από μένα! Όμως ο εγκέφαλός μου τα βλέπει όλα σκοτεινά και ύποπτα! Και μου φαίνεται πάρα πολύ ύποπτος ο αποκλεισμός της τρομοκρατικής ενέργειας! Όσο ύποπτο μου φαίνεται σε μία περιοχή με ένα σορό κάμερες, να μην φάνηκε πουθενά τίποτα, παρά μόνο κάποια πλάνα από την κάμερα ενός βενζινάδικου.

Αναρωτιέμαι γιατί να δικαιούνται τα θύματα τρομοκρατίας χορήγηση σύνταξης, και μάλιστα ακόμη και πολύ ευκατάστατοι πολιτικοί και να μην δικαιούνται οι ήρωες του έθνους!
Γιατί δεν ψηφίζετε ένα νόμο με βάσει τον οποίο θα χορηγείται απευθείας μία αξιοπρεπής σύνταξη (1.200 ευρώ, μόνιμα! Όχι για λίγους μήνες μόνο!) στις οικογένειες όλων όσοι ξεψύχησαν πάνω στο καθήκον! Αστυνομικοί, λιμενικοί, πυροσβέστες, συμπεριλαμβανομένων και των εθελοντών δασοπυρόσβεσης, και βεβαίως των στρατιωτικών που ξεψυχούν στο καθήκον, όπως τόσους αεροπόρους έχουμε θρηνήσει τα τελευταία χρόνια. Όποιος πεθαίνει πάνω στο καθήκον, ακόμη και στην πρώτη μέρα εργασίας, να δικαιούται τη σύνταξη.
Και μην ανησυχείτε! Να εξαιρείται ο στρατευμένος κλήρος σε καιρό πολέμου, εάν αυτό φοβάστε! Εκτός κι αν παρέχετε τόση προστασία προς το έμψυχο δυναμικό των ένστολων επαγγελμάτων που το θεωρείτε δεδομένο ότι κάθε τόσο θα θρηνούμε νέες, αθώες ψυχές που απλώς προσπάθησαν να κάνουν το καθήκον τους προς την πατρίδα.

Όμως απ' όσο γνωρίζω κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Ακόμη και για τους ήρωες των Ιμίων ψηφίσατε ειδικό νόμο για κάτι τέτοιο (αν θυμάμαι καλά και δεν με απατά η μνήμη μου!).
Ακόμη κι αυτά τα χρήματα τσιγκουνεύεστε; Και μάλιστα σε μία τέτοια φάση που η εγκληματικότητα έχει ανέβει στα ύψη;
Αν δεν υπάρχουν φράγκα, γιατί δεν κόβετε από τις βολευτικές αποζημιώσεις;
(ΧΑΧΑ Βάζω στοίχημα ότι θα μαζέψω 300 μούντζες!)

Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί ακόμη και τον θάνατο απαιτείτε να καπηλεύεστε!
Η ψυχή σας είναι τόσο φτηνή, που τα μόνα συναισθήματα που εμπνέετε στους νέους ανθρώπους είναι εμετική αηδία!
Φτηνές πολιτικές ψυχές, έτοιμες να “συνταξιοδοτηθούν” μια για πάντα!


ΥΓ. Το ότι θα καταντούσε το bloodyrose.com συνδικαλιστικό όργανο των ένστολων επαγγελμάτων, δεν το φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα!
Όμως δεν μπορώ να ζω δίπλα στο θάνατο και να σωπαίνω!
Ήρθε η ώρα να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον και να μην υποθάλπουμε το νεώτερο εμφύλιο πόλεμο!

Ετικέτες , , ,

Τετάρτη, Μαρτίου 09, 2011

Ας “ματώσουμε” λοιπόν!

Υπαρκτές Ευθύνες - Ανύπαρκτοι Ανεύθυνοι!

Σήμερα όλη μέρα άρχισε να με “τρώει το σαράκι”, ότι δεν πρόλαβα χτες βράδυ να αναφερθώ στο άρθρο μου "Το Ύστατο Χαίρε Στους Ήρωες Του Ρέντη! Τους Δικούς Μας Ήρωες!" σε κάθε υπεύθυνο της κατάληξης των παιδιών. Κι αναφέρομαι κυρίως στους πολιτικούς υπεύθυνους, το Γιωργάκη Παπανδρέου και τον αρχιλογιστή-ένα εκατομμύριο εκατόν μία χιλιάδες εκατόν μία και δέκα, τρωικανό ρουφιάνο Γιώργο Παπακωνσταντίνου.

Να χαίρεστε την οικονομική πολιτική σας! Βάζοντας τους αστυνομικούς να τσοντάρουν για την ασφάλειά τους, για τα έξοδα της υπηρεσίας! Αλλά εδώ θα μου πεις δεν υπάρχουν σύριγγες και βαμβάκι στα νοσοκομεία! ΧΑ!

...το Χρήστο Παπουτσή, ο οποίος βγήκε προχτές και κάτι μουρμούριζε στη βουλή, αντί να παραιτηθεί ως όφειλε ο ανύπαρκτος!

...και τον προκαθήμενό του, τη μέγα πολιτική φούσκα, τον θεοποιημένο υπουργό δημόσιας τάξης Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, ο οποίος οικειοποιήθηκε το λάθος του Σάββα Ξηρού να σκάσει η βόμβα στα χέρια του λες και τον συνέλαβε ο ίδιος!

Κι οποίος επίσης ποτέ δεν παραιτήθηκε για το θάνατο του υπασπιστή του!

Έτσι αντρίκελα της εξουσίας! Κρατάτε τις καρέκλες σας να μη σας φύγουν!

Όμως τελικά κακώς ανησυχούσα τόσο πολύ για το κείμενό μου όλο το πρωί!

Γιατί 'οταν γράφω: “Αισθάνομαι ένοχος προς όλες τις νεότερες γενιές. Ένοχος! Όσες ενοχές δεν ένιωσαν ποτέ τους 300 καρεκλοκώληδες, τις ένιωσα εγώ!”, τότε τα γράφω όλα!

Κι αναφέρομαι σε όλους τους έχοντες την εξουσία! Την όποια εξουσία!

Πολύ χαίρομαι που κάποιες φορές, όταν κι όπου χρειάζεται, η πένα μου λειτουργεί σαν το κεντρί του σκορπιού!

Ευθύβολο και δηλητηριώδες!

Αυτά προς στιγμήν! Εμείς αγαπητοί “Καρεκλοκώληδες” θα τα ξαναπούμε...! Γιατί όπως έχει πει κι ο αρχιψεύταρος, αρχικαρεκλοκώλης αρχηγός σας, ήρθε η ώρα να “ματώσουμε”!

Ας “ματώσουμε” λοιπόν!

Ετικέτες , , ,

Τρίτη, Μαρτίου 08, 2011

Το Ύστατο Χαίρε Στους Ήρωες Του Ρέντη! Τους Δικούς Μας Ήρωες!

Γιώργος Σκυλογιάννης, 22 ετών Γιάννης Ευαγγελινέλης, 23 ετών




Ξημέρωμα Δευτέρας 28 Φεβρουαρίου, κάνω πολύ ανήσυχο ύπνο και λίγη ώρα πριν ξυπνήσω βλέπω ένα πολύ παράξενο κι εφιαλτικό όνειρο.

Βρίσκομαι μέσα σε ένα μπλε κρουαζιερόπλοιο. Μπλε όπως η πόρτα στην αποθήκη της εταιρείας που περνάω κάθε πρωί. Μπλε όπως οι στολές των νέων που χάθηκαν. Αν και υποτίθεται ότι ήταν κρουαζιερόπλοιο, εκείνο έμοιαζε περισσότερο με φορτηγό πλοίο. Οι συνταξιδιώτες μου όλοι άγνωστοι και το αίσθημα περίεργα αγωνιώδες, λες και ο προορισμός του πλοίου είναι άγνωστος, σκοτεινός και με αναμφίβολο τέλος. Σε κάποια φάση το πλοίο βρίσκεται στην οδό Γούναρη στον Πειραιά με προορισμό προς το λιμάνι, οπότε κι άρχισε να σκοτεινιάζει η ατμόσφαιρα, όταν ο καπετάνιος άρχισε να φωνάζει έξαλλος: “Αλλαγή πορείας! Πίσω! Προς το Ρέντη!Προς το Ρέντη!”

Τότε το μπλε κρουαζιερόπλοιο άρχισε σιγά-σιγά να κάνει μεταβολή με κατεύθυνση από την οδό Γούναρη προς την οδό Αθηνών-Πειραιώς, όταν ξαφνικά άρχισε να κουνιέται έντονα στα κύματα σαν να γίνεται σεισμός. Αμέσως μετά το πλοίο πετάχτηκε στον αέρα και κάνοντας ένα περίεργο σάλτο με περιστροφή γύρω από τον εαυτό του, έκατσε πάνω σε μια πολυκατοικία, γκρεμίζοντας την. Μετά την τελευταία σκηνή, όπου εγώ με άλλον έναν άγνωστο άντρα και μία άγνωστη γυναίκα είμαστε οι μόνοι επιζώντες στο δρόμο κοιτάζοντας σοκαρισμένοι το μπλε κρουαζιερόπλοιο να στέκεται πάνω στα γκρεμισμένα ερείπια της πολυκατοικίας, ξυπνάω ιδρωμένος.

Η ώρα είναι γύρω στις 5.10 πμ περίπου, όπου ύστερα από λίγο κι αφού καταλαβαίνω ότι δεν πρόκειται να κοιμηθώ ξανά μετά από αυτό το εφιαλτικό, προφητικό όνειρο, σηκώνομαι κατά μία ώρα νωρίτερα για να ετοιμαστώ για τη δουλειά.

Τρίτη βράδυ εκεί γύρω στις 7 παρά, όταν τσεκάροντας τα e-mails μου στο σπίτι μου, ακούω από την τηλεόραση στο “Σήμερα” του ALTER με τον Άκη Παυλόπουλο την είδηση για τη συμπλοκή στο Ρέντη. Πάγωσα στο άκουσμα για το θάνατο του ενός από τους δύο κι ότι ο άλλος χαροπαλεύει στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας. Καρφωμένος στην οθόνη της τηλεόρασης ευχήθηκα να πάει καλά η εγχείρηση, αν και όταν ακούς ότι πυροβολήθηκε στο κεφάλι, καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Σοκάρεσαι πάρα πολύ όταν ακούς τις ηλικίες του θανόντος και του πολύ βαριά τραυματισμένου. 23 & 22 ετών αντίστοιχα!

Αλήθεια, τί έχεις προλάβει να ζήσεις στα 23 σου; Όταν στην αρχή των 20 βρίσκεται το Α της ζωής!
Το μεγαλύτερο χαστούκι μου ήρθε εκεί κατά τις 23:00, βλέποντας τον “Αθέατο Κόσμο” του Κώστα Χαρδαβέλλα, όταν αφού έμαθα ότι πέθανε και το δεύτερο παλικάρι, άκουσα για πρώτη φορά το όνομα της οδού που έγινε η ύπουλη και πούστικη ενέδρα. Οδός Περικλέους! Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά τα κοντινά πλάνα, δεν μου άφηναν περιθώρια αμφιβολιών. Οδός Περικλέους και Παντελή Νικολαΐδη! Έξω ακριβώς από την εταιρεία που τα τελευταία πεντέμιση χρόνια εργάζομαι.
Η λέξη “πάγωσα” είναι πολύ λίγη για να εκφράσει ακριβώς το συναίσθημα που ένιωσα εκείνη τη στιγμή και που από τότε μέχρι σήμερα έχει στοιχειώσει τη ψυχή μου.

Τρεις ώρες, μονάχα τρεις ώρες να γινόταν νωρίτερα και θα μπορούσα κάλλιστα να βρισκόμουν εν μέσω τρελών πυρών. Από τότε αυτό το “αν” έχει τρυπώσει το μυαλό μου! Την άλλη μέρα το πρωί προσπερνάω βιαστικά τα τηλεοπτικά συνεργεία (το συνεργείο του ΑΝΤ1 βρίσκεται σε απευθείας σύνδεση με τον Γιώργο Παπαδάκη και το “Καλημέρα Ελλάδα”) ρίχνοντας κοφτές ματιές στο σημείο που έπεσαν οι Ήρωες του Ρέντη. Ρωτάω τον ...συνεργάτη μου τί ώρα έφυγε χτες. Μου λέει: “έφυγα δέκα λεπτά πριν πέσουν οι πυροβολισμοί. Είχα το μηχανάκι μου ακριβώς εκεί που έπεσαν οι πυροβολισμοί.” Το σοκ μου μεγάλωσε ακόμα περισσότερο! Ο ...συνεργάτης μου έχει δύο παιδιά, το ένα πάει πρώτη δημοτικού και το άλλο παιδικό σταθμό. Μαύρες υποθετικές σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό μου!
Αυτές πολλαπλασιάζονται όταν αρχίζει να μου λέει ότι την ώρα των πυροβολισμών κάποιοι συνάδελφοι βρίσκονταν στην εταιρεία. “....γύρισε πίσω και τα είδε όλα!” συνέχισε να μου λέει για συνάδελφο μας επίσης με παιδιά. Οι μαύρες σκέψεις συνέχισαν να κατακλύζουν το μυαλό μου και να πολλαπλασιάζονται, μιας και δεν φαντάζομαι να είναι τα τζάμια της εταιρείας αλεξίσφαιρα!

Πλέον όποτε ακούω να μιλάνε για το Γιάννη και το Γιώργο κρατάω την αναπνοή μου και μετράω από μέσα μου "1, 2, 3... 1, 2, 3". Προσπαθώ μ' αυτόν τον τρόπο να κρατηθώ και να μην κλάψω. Δεν ξέρω! Μπορεί στα 32 μου να έχω φλωρέψει επικίνδυνα! Όμως από την περασμένη Τρίτη αυτές οι μαύρες σκέψεις έχουν τρυπώσει στο μυαλό μου. Με έχουν πυροβολήσει στο κεφάλι, χωρίς να έχω δεχτεί σφαίρα στο κεφάλι! Έχω αρχίσει να νιώθω τύψεις για το Γιάννη και το Γιώργο. Χωρίς να ξέρω το λόγο ακριβώς και χωρίς να μπορώ να το αναλύσω περαιτέρω! Σαν να έπρεπε να φάω εγώ τις σφαίρες, αλλά τελικά τις απέφυγα βάζοντας άλλους στη θέση μου.

Μπορεί να φταίει το γεγονός που από τότε που ο αδελφός μου με τη νύφη μου μου χάρισαν δυο πανέμορφα αγγελούδια, έχω αρχίσει να τα σκέφτομαι όλα πιο “πατρικά”. Αισθάνομαι ένοχος προς όλες τις νεότερες γενιές. Ένοχος!
Όσες ενοχές δεν ένιωσαν ποτέ τους 300 καρεκλοκώληδες, τις ένιωσα εγώ!
Αν υπήρχε καλύτερος εξοπλισμός...
Αν υπήρχε καλύτερη και συνεχής εκπαίδευση...
Και το κυριότερο αν υπήρχε καλύτερη οργάνωση και συντονισμός...
Αν...Αν...Αν...
Το μυαλό μου έχει γεμίσει με αυτό το γαμημένο υποθετικό προσδιορισμό! “Αν”!

Όλη την εβδομάδα δεν έφυγαν τα τηλεοπτικά συνεργεία από το χώρο των πυροβολισμών, με αποτέλεσμα εκτός από ανθρώπους που ήθελαν να θρηνήσουν πραγματικά και χωρίς φαμφάρες, να έρχεται και κάθε λογής πικραμένος! Σε δύο περιπτώσεις την ώρα που πήγαινα να πάρω καφέ έπεσα σε δύο πενηντάρηδες και βάλε που άρχισαν να βγάζουν λόγο! Προσπάθησα να μη δώσω σημασία και προσπέρασα, αν και πολύ θα ήθελα να τους έριχνα καμιά μπουνιά μπας κι “ισιώσουν”!

Ο ένας προφανώς επειδή ήθελε να γίνει το γράμμα του “διάσημο” στις κάμερες άρχισε να λέει φωναχτά, ώστε να ακουστεί η φωνή του στις κάμερες που βρίσκονταν σε απευθείας σύνδεση: “...κι όπως γράφω και στο μήνυμα που έγραψα...” και συνέχισε φαμφαρολογώντας ακατάπαυστα!
Την άλλη μέρα πάλι την ώρα του δεύτερου καφέ μου έπεσα στον δεύτερο πενήντα-φεύγα, αυτή τη φορά ολίγον εθνικιστή που άρχισε να τον πιάνει ο σαλεμένος του παροξυσμός. “Εγώ είμαι Έλληνας, ρε! Ναι! Μισώ τους μετανάστες! Να τους πιάσουνε όλους...” κι άλλα τέτοια “όμορφα”!
Μέχρι που σχεδόν μετά από 1-1,5 χρόνο ξαναείδαμε και τον κυρ-Α. παλιό οδηγό μας που βγήκε στη σύνταξη. Ε, δεν άντεξα! Του λέω: “Τί έγινε κυρ-Α.; Μου έβαλες τα καλά σου, μου φόρεσες και το καπέλο του Λάτση και μου ήρθες για μόστρα στις κάμερες;” Ε, δεν άντεξα άλλο φαμφάρα!

Φαμφάρες όμως δεν έκαναν μόνο απλοί άνθρωποι, αλλά και οι πολιτικοί μας! Τελικά, όντως έχουμε ό,τι μας αξίζει;
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παράβλεψε την παράκληση της οικογένειας και πήγε στην κηδεία του Γιάννη. Μην τον παρεξηγείτε! Αυτό είναι το χόμπι του! Θέλει να μας θάψει όλους και χαίρεται να πηγαίνει σε κηδείες! Φτιάχνεται!
Την ίδια προσβολή προς τον νεκρό Γιάννη και την οικογένειά του έκαναν και η Παπακώστα, ο Σταρ Άδωνις Γεωργιάδης και το μαμούχαλο ο Πλεύρης. Ναι! Κύριοι και κυρία διαπράξατε τη μεγαλύτερη προσβολή προς το νεκρό και την οικογένειά του. Γιατί εκεί δεν πήγατε από πόνο, αλλά για να ψαρέψετε ψήφους! Ναι! Έτσι απροκάλυπτα, θρασύτατα και πρόστυχα! Πρόστυχα! Και τουλάχιστον εσύ Άδωνη Γεωργιάδη, που θες να μας το παίζεις πνευματικός άνθρωπος με κλασική παιδεία, θα έπρεπε να γνωρίζεις καλά ότι στην Αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε μεγαλύτερη ύβρης από αυτή προς το νεκρό!
Και είναι ύβρης να πηγαίνεις πάνω από τον τάφο του για να μαζέψεις ψήφους! Ντροπή!

Όπως ύβρης είναι να “ζυγίζεις” και τις ζωές των ανθρώπων και να κάνεις μαλακισμένες συγκρίσεις μεταξύ θανάτων νέων ανθρώπων. Την τελευταία ύβρη την έκαναν κάποιοι αριστεριστές, όταν προκλήθηκαν από κάποιους δεξιούς να ρωτάνε “τώρα που πέθαναν οι αστυνομικοί, θα βγουν στους δρόμους όπως βγήκαν στον Αλέξη;”. Κι έτσι άρχισε μια απέραντη, ηλίθια και μαλακισμένη φιλοσοφία του τύπου “πες μου ποιανού η ζωή αξίζει περισσότερο”!

Αγαπημένοι μου κολλημένοι δεξιοί στα αραχνιασμένα σας μυαλά κι εσείς αριστεριστές, κομπλεξικοί σε ό,τι έχει να κάνει με το εθνόσημο και με την αστυνομία ή το στρατό, που έχετε καταστρέψει την αριστερά και την προτιμάτε μικρή και σε χίλια κομμάτια, οι ζωές δεν συγκρίνονται! Οι ζωές δεν συγκρίνονται! Όταν μου βρείτε μια ζυγαριά ζωής να μου τη στείλετε να ζυγίσω και τη δική σας! Προσωπικά, όπως σοκαρίστηκα με το θάνατο του Αλέξη, το ίδιο σοκαρίστηκα με το θάνατο του Δημήτρη, και το ίδιο σοκαρίστηκα στην εκτέλεση των Ηρώων του Ρέντη, του Γιάννη Ευαγγελινέλη και του Γιώργου Σκυλογιάννη! Είναι τρεις ΠΑΝΤΕΛΩΣ διαφορετικές περιπτώσεις ΝΕΩΝ ανθρώπων που έχασαν τις ΖΩΕΣ τους πριν καν μπουν στην πιο δημιουργική, πιο παραγωγική, πιο ερωτική περίοδο της ζωής τους! Τη δεκαετία των είκοσι! Και ποιοι φταίνε γι' αυτό; ΟΛΟΙ ΜΑΣ!
Όλες οι παλαιότερες γενιές που περάσανε και τα σκατώσαμε!
Ό,τι κόμπλεξ κι αν σας άφησε η επταετία που δεν ζήσατε (γιατί τα περισσότερα σχόλια γίνανε δυστυχώς από μικρές ηλικίες!), ο Γιώργος Σκυλογιάννης κι ο Γιάννης Ευαγγελινέλης δεν ήταν ούτε ο Μπάμπαλης, ούτε ο Μάλλιος της Χούντας! Ήταν δύο νέα παιδιά που θα μπορούσαν να ήταν παιδιά μας, αδέρφια μας, εμείς οι ίδιοι, που πάλευαν για το μηνιάτικο της πείνας με ιδρώτα και δυστυχώς απ' ό,τι φάνηκε και με αίμα!

Γιάννης Ευαγγελινέλης, 23 ετών

Γιώργος Σκυλογιάννης, 22 ετών

Όσο κι αν δεν αρέσει σε κάποιους, ο Γιάννης Ευαγγελινέλης κι ο Γιώργος Σκυλογιάννης ήταν Ήρωες! Στη θέση των θυμάτων θα μπορούσε άνετα να βρισκόμουν εγώ, κάποιοι συνάδελφοι, ή κάποιοι κάτοικοι -ενήλικες ή μικρά παιδιά- που βρίσκονταν στους δρόμους ή στα μπαλκόνια τους. Όμως δεν είμασταν εμείς! Ήταν ο Γιάννης Ευαγγελινέλης και ο Γιώργος Σκυλογιάννης που δεν γύρισαν ποτέ πίσω, σπίτια τους! Ήταν οι Ήρωες του Ρέντη! Οι δικοί μου Ήρωες!



ΥΓ. Νο1: Βλέποντας το καρναβάλι του Ρέντη, ένιωσα μία περίεργη αμηχανία, ένα περίεργο “μούδιασμα” για να το θέσω ευγενικά και να μην γράψω εμετική αηδία βλέποντας μία χαζοχαρούμενη παρουσιάστρια να χαριεντίζεται μόλις εκατό μέτρα από το μέρος που ξεψύχησαν τα παλικάρια. Ακριβώς εκεί που καταλήγει η οδός Περικλέους στην οδό Φλέμινγκ!
Αν μη τι άλλο, πιστεύω θα μπορούσατε να στήσετε επισήμους και τηλεοπτικό συνεργείο λίγο πιο πάνω, ώστε να μην δείχνετε το καρναβάλι με φόντο τη “ματωμένη” διασταύρωση!
Για να μην πω ότι ίσως να έπρεπε να ακυρωθούν όλες οι εκδηλώσεις μιας κι όλος ο κόσμος ήταν σοκαρισμένος. Αν δεν υπήρχαν τα σχολεία (και ξέρουμε πόσο “εθελοντικά” και “δημοκρατικά” γίνονται τα πράγματα στα σχολεία) δεν θα πατούσε ψυχή στο καρναβάλι σας! Αρχικαρνάβαλε δήμαρχε με τον παρακαθήμενο κολλητό σου (άντε μην αρχίσω να του τα σούρνω κι αυτουνού)!
Αλήθεια είχατε και “Κινέζους” σπόνσορες στο πανηγυράκι σας; Καταλαβαινόμαστε νομίζω...!

ΥΓ. Νο2: Να απελευθερωθούν όλοι οι αστυνομικοί από φυλάξεις καλλιτεχνών, ποδοσφαιριστών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών και πολιτικών! Δηλαδή όλων των ματσωμένων, εις βάρος του λαού! Δεν γίνεται επειδή ο κύριος Πάγκαλος κι ο κάθε Πάγκαλος μας βγήκε ολίγον τι αθυρόστομος να του παρέχει το κράτους ένα σωρό αστυνομικούς για να τον προστατεύουν από την οργή του κόσμου! Όποιος ματσωμένος έχει σοβαρούς λόγους να φυλάσσεται, τότε να τα πληρώσει από την τσέπη του!
Τέρμα τα δίφραγκα!

Πηγές Φωτό: http://www.tlife.gr/Article/news-astynomikoi/0-68-13867.html
http://www.facebook.com/pages/%CE%96%CE%97%CE%A4%CE%A9-%CE%9F-%CE%97%CF%81%CF%89%CE%B1%CF%82-%CE%A3%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%93%CE%B9%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82/194049637284777

Ετικέτες , ,

Πέμπτη, Μαρτίου 03, 2011

"Ηλίθιες" Απορίες Για Το Μακελειό Στον Αγ. Ι. Ρέντη

Γιώργος Σκυλογιάννης, 22 ετών Γιάννης Ευαγγελινέλης, 23 ετών


Δεν είχα σκοπό να ξαναγράψω τόσο σύντομα για το θέμα των άτυχων παιδιών της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. στο μακελειό στο Ρέντη, Γιάννη Ευαγγελινέλη και Γιώργου Σκυλογιάννη, αλλά επειδή διαβάζω κι ακούω ότι μάλλον απ' ό,τι φαίνεται θα αργήσουν να βρεθούν οι δράστες, θα ήθελα μόνο να γράψω κάποιες απορίες μου, γιατί οκ, καλά τα κλάματα, τα εικονοστάσια και οι παντώς είδους φανφαρισμοί μπροστά στα τηλεοπτικά συνεργεία, αλλά ίσως ήρθε η στιγμή να σκουπίσουν τα μάτια τους οι αστυνομικοί και να αρχίσουν την έρευνα.
Δεν θα κρίνω το γεγονός (προσωπικά δεν βρισκόμουν στην περιοχή εκείνη την ώρα, απλώς "πουλάκια" δεξιά κι αριστερά ακούω!) ότι βλέποντας οι υπόλοιποι αστυνομικοί της ΔΙ.ΑΣ. τους συναδέλφους τους να χαροπαλεύουν στο δρόμο σοκαρίστηκαν και δεν έφυγε κανένα μηχανάκι να οργώσει τα στενά του Ρέντη (και δεν υπάρχουν και πολλοί "διέξοδοι"). Όμως με προβληματίζει εάν το σοκ κι η θλίψη έχει "κοκαλώσει" και "παγώσει" τους αστυνομικούς με αποτέλεσμα να κωλυσιεργεί η όποια έρευνα από εκεί και μετά.

1. Αναρωτιέμαι αν το βίντεο από το βενζινάδικο που έδειξε η τηλεόραση του ALPHA είναι το μοναδικό σε μία περιοχή με αρκετές επιχειρήσεις με κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης και ειδικά στην πλατεία του Ρέντη όπου υπάρχουν τρεις τράπεζες κι ένα ταχυδρομείο.
Θα μου πεις τώρα, δουλεύουν όλα; αυτό είναι αλλού παπά ευαγγέλιο, γιατί υπάρχουν και πολλά "καβούρια" στην περιοχή!
Όμως η έρευνα πρέπει να γίνει και όσες επιχειρήσεις διαθέτουν κλειστό κύκλωμα είναι υποχρεωμένες να δώσουν τα βίντεο, έτσι όπως έχουν την απαίτηση σε κάθε μαλακισμένο χτύπημα του γαμημένου τους συναγερμού, να επεμβαίνει άμεσα η αστυνομία για να ελέγξει αν μπήκε καμιά γάτα, ή απλώς ο "διαχειριστής" του συστήματος ήταν ιδιαίτερα ερωτευμένος!

2. Τέλος, αναρωτιέμαι εάν από τη στιγμή του δυστυχούς συμβάντος στο Ρέντη μέχρι σήμερα έγιναν καταθέσεις από όλους τους τυχόν μάρτυρες που μπορεί να βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή και οι οποίοι μπορεί να είχαν και πανοραμική εικόνα του επεισοδίου. Οφείλει η αστυνομία να κάνει μία πιο λεπτομερή έρευνα, να πάρει καταθέσεις από όλους όσους βρέθηκαν κοντά και είχαν οπτική επαφή, από όλους όσους είδαν κάτι περίεργο να κινείται και να τρέχει στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας, και όσους είδαν κάτι να τους καλέσει από τη Γ.Α.Δ.Α. για να δουν το αγαπημένο "άλμπουμ" με όλα τα μεγάλα μπουμπουκο-μπούμπουκα κλπ.
Και σε αυτή την έρευνα οφείλουν να συνδράμουν όλοι. Ακόμη κι όσοι έχουν παιδιά και φοβούνται, γιατί θα μπορούσε στη θέση του Γιώργου και του Γιάννη να βρεθούν τα παιδιά τους, ή και οι ίδιοι. Και αυτό το μπουρδέλο που λέγεται "κράτος", αυτή τη γαμω-κοινωνία που ζούμε και μεγαλώνουν τα παιδιά μας, πρέπει πρώτα εμείς να προσπαθούμε να την προστατεύουμε και να μην συνηθίζουμε να το αφήνουμε για τους άλλους! Γιατί τότε αύριο θα είμαστε κι εμείς στη θέση του θύματος!

Τέρμα η κλάψα! Ήρθε η ώρα για δουλειά!

Ετικέτες , ,

Ένας Κόμπος Στο Λαιμό...

Τις τελευταίες ώρες αισθάνομαι έναν κόμπο στο λαιμό.
Αδυνατώ σε αυτή τη φάση να γράψω...
Θα ξαναγράψω όταν ηρεμήσει κάπως η ψυχή μου...
Όμως, εύχομαι κυρίως να ηρεμήσουν οι ψυχές των ηρώων Γιάννη Ευαγγελινέλη και Γιώργου Σκυλογιάννη που χάθηκαν έξω από το χώρο εργασίας μου χτες το βράδυ και των ανθρώπων τους που έμειναν πίσω να τους περιμένουν...!

Μέχρι να ξαναγράψω θα αναρωτιέμαι: θα παραιτηθεί κανένας πούστης κερατάς; ή μήπως πάλι, για άλλη μια φορά, δεν έχει κανείς ευθύνη;
Ζητούνται άντρες με αρχίδια!

110303.0109

Ετικέτες , ,